jueves, marzo 23, 2006

por villar
Tiolindo D-Angustias
Tiolindo era un home, pequeno puco mais grande ca sua hirma Angustias, sempre viviron xuntos os dous hasta que xuntos foron pa residencia en Ponferrada. Era un home muy cariñoso, falantego e trapalleiro cos guajes do pueblo que todos os seraos ye enchiamo-la cociña baixa de xente o-redor do lume onde sempre habia un pucheiro ye un pote arimados os tanucos pa que tubera o caldo quente . O redor do lume sempre nos cuntaba cuentos ye historias como a dos moros que vos cuntein u outru dia Este home menudo, sempre presumiu de home listo, ye os sous conocementos sempre os basaba n-hun libro vello que el ye chamaba “o meu geugrafia” casi todas as conversaciois con el acababan con esta frase, “eso ya o liin eu no meu geugrafia”. Era un bon entendedor de gado ye de costumbres da nosa terra, era tamen según dicia el, o mellor pastor do pueblo, como el dicia “as miñas vacas vranean por onde mais e mellor comen” Un-ha vez comprou un-ha vaca que lle chamaba “Romera” e taba tan orgulloso de-la, n-hun era muy boa pero pa el era a mellor res do pueblo. Un dia preguntoulle Liudino, ¿ Tiolindo, que tal a Romera?, el todo presumido, contestulle. ¡ A Romera! Ben, - Eche dura, como un pedernal - Come, como un-ha caballeria - E tira, como un cameon, Que mais se ye pode pidir a un-ha res do pais Como dixen antes, Tiolindo presumia de ser un dos homes mais listos do lugar, acordome un-ha vez taban teimeando na cantina D-Alfredo, algua cousa que pouco sabian todos eles, ye en certo arranque de orgullo, Tiolindo dixo: - Euuuuu sun piquininnnn, pero lisssstooooo - Xaaaaaa dicia Pepin Da-Cancela (un home de Canteixeira) que euu tiña palabras d-abogadooo. ohoo
Un cariñoso recuerdo a, Tiolindo, Tiolindin, Tiolindo D-angustias, porque de todas as maneras se lle chamaba a este encantador vicin do noso pueblo
Un saludo………… villar

No hay comentarios.: