jueves, marzo 09, 2006

FIANDÓN EN CASA DE tEOLINDO YE ANGUSTIAS. por Pancho
Como "Villar" a quien le doi la enhorabuena por el logro conseguido, (ya tenemos casa del pueblo), ahora nos toca a todos luchar por ella y conseguir sacarle partido, contaba un cuento que le habia contado Angustias, yo me sumo al homenaje copiando un comentario aparecido en otro foro, y como dice Quico, tambien tengo permiso del autor.
No inverno despois de cenar, a xente vai chegando pouco a pouco a casa de Tiolindo y`Angustias. Os homes levan brimas ou brengas pa facer canistros ou megos, alguis tamen (eles ou as mulleres) o boto de mazalo leite; as mozas yas mulleres levan un trapo que romendar, unha manela de la, a roca yo fuso pre fiar,ou ya os nuvelos yas agullas pre tecer unhos carpines, os ninos nun faciamos nada, solo estorbar (pra que os mozos nun puderan cortejalas mozas). En Vilar ainda nun hay luz ye alumanse con ganzos que son paus secos de uz que dan unha llamara muy clara e luminosa. No medio colgando da garmalleira o tambor das castañas o que alguen ye vay dando voltas. Encuanto se taba todos xuntos empezabamos os ninos a pedirlle a Angustias que nos cuntara unha historia, primeiro faciase de rogar: que se nun me acordo, que si ya vo las cuntei oite,...pero cuando empezaba, que maravilla de contadora de cuentos, que prodigiosa memoria para recitar de seguido historias y mas historias, que timbres y que inflexiones de voz según el personaje, cuantos incisos y aclaraciones para que realmente la entendieramos, cuanto, cuanto. y aun no acavada una, ya los niños pediamos otra, que si la de la estación de Alicante, que si la del conde linos, que si la de don Rodrigo y la culebra que lo comia vivo en la tumba, que si la de Gerineldo... y ella empezaba: Gerineldo, Gerineldo/ paje del rey tan querido/ si fueras rico de hacienda/ como eres galan polido (aqui hacia un inciso para explicar que polido queria decir guapo y buen mozo)/ dichosa fuera la dama que se casara contigo.... y seguia la historia larguisima. Gracias a ti algunos aprendimos la afición a la lectura para poder conocer tantas historias como tu sabes. Gracias Angustias por tu cariño.

No hay comentarios.: