jueves, abril 20, 2006

VERGINIO
por villar
Yo pocos recuerdos tengo de este paisano de villar excepto que era el marido de Azucena y por tanto el padre de Eladio
“Virginio era cazador da epoca de Indalecio, Domiciano, etc, ye como en a queles anos a caza era toda furtiva, n-un sacaban licencia ni nada, se mataban algo tiñan que traelo a escondidas caladiñamente pa repartir a xixa a noite na casa que tocaba A Virginio gusataballe muto o viño, ye cuando mataban algun xabarin ou corzo sempre ye dician ¡Virginio, cala a boquiña n-un digas nada eh! ¡Euu, que carallo vou decir oh! Pero claro na mais que chegaba o pueblo que se metia na cantina ye bebia un-os vasos, sempre habia algun que, como ya o conocian ben, ye tiraba da-lengua ¿Qué tal a caza Virginio? Ye el ya n-un podia calar a boca, sempre respondia da misma manera ¡ caralloo, xixa pa nos ya temos, yo que n-un teña que a busque! E ya sabia todo o pueblo que aquel dia mataran algo, dician os compañeiros ¡virginio n-un tem cousa calada! Outra frase “ilustre” de virginio que tamen quedou pa sempre no pueblo foi desta manera: Un-ha tarde taban na cantina da Tia Pilar, Virginio ye un-hos cuantos mais tomando-lo vaso como colquera tarde, chegou a sua madre, a Tia Teresa chamalo pa merendar ¡ A-la Virginio, ven merendar que despois faiche mal o viño! Virginio con toda a sus cachaza contestoulle ¡Merenden eles, ye se nuna queren merendar, tire-na o riu! (a merenda quiria decir) e desde aquel día casi todo o pueblo ye chamaba “Virginio-Merenden”
d. e. p Verginio un saludo……….villar

No hay comentarios.: